Categoriearchief: Interieur

Het is oorlog in de detailhandel, de kortingen vliegen je om de oren, het is zo onderhand het enige wat je ziet in de etalages, grote posters met “20%-30%-50% korting”. Zelfs de optiekbranche is ten prooi gevallen aan dit ‘zinloos geweld’, een branche die lange tijd onaantastbaar leek. Nog hogere kortingen of is er misschien een andere manier?    

Vorige week had ik het genoegen een workshop te mogen organiseren voor een groep jonge zelfstandige opticiens met als onderwerp ‘winkelinterieurs’.  Het blog artikel waarin ik voor de gein een fictieve winkel ingericht hebt met kant en klare meubels, heeft veel reacties los gemaakt. Het was ook te lezen op de site van ‘Vision today’. Dit concept heeft  iets weg van een “pop up” store, winkels die gemakkelijk zijn te veranderen met allerlei  retro of zelfs kringloop artikelen.  Kijk maar eens in de VT wonen van februari 2014, tijdens de woonbeurs hebben ze een ‘barn’  (schuur) ingericht met van alles en nog wat,  500 m2 pure beleving.

      

 

De tijd dat je een winkel inricht voor een jaar of tien is voorbij, tien jaar is tegenwoordig een eeuwigheid.  Zo ging het nu eenmaal, de ontwerper of interieurbouwer maakte een ontwerp meestal  een mix van eerdere ontwerpen aangevuld met wat nieuws , geen fratsen het moest ten slotte lang  mee, ik weet er alles van.   Dat is ook de reden waarom interieurs zoveel op elkaar zijn gaan lijken , steenstrips, nissen waar monturen in liggen, grote tafel met daarboven lampenkappen, alles keurig op elkaar afgestemd.  Deze, soms  veel te dure ‘mantelpakjes’  kunnen vaak maar moeilijk aangepast worden en als je niet uitkijkt, in een tijd waar iedereen een stapje terug moet doen, voor een verkeerd imago zorgen.

 

Het is mijn ogen slimmer , de winkel  te verdelen in gebieden of zones en die verschillend maar in harmonie met elkaar in te richten , gebied voor presentatie van monturen, gebied voor promotie van monturen  (een soort etalage in de winkel),  gebied voor zonnebrillen en bijartikelen, gebied voor gesprekken met klant enz..  Deze gebieden kunnen afzonderlijk van elkaar ingericht  en later weer aangepast worden zonder de hele winkel overhoop te halen.

Natuurlijk je ontkomt er niet aan dat onderdelen op maat gemaakt of aangepast moeten worden, maar je bent dan niet meer  met je hele  ‘hebben en houwen’  afhankelijk van een interieurbouwer.

Het op deze manier inrichten van winkels is vaak nog moeilijker dan een heel nieuw winkelinterieur ontwerpen, je moet lef hebben snel beslissingen durven nemen en vertrouwen hebben in de ontwerper!

 

De kunst is om een juiste mix te vinden waarbij je  laat zien dat je creatief en mode bewust bent.

Het zou toch fantastisch zijn om telkens als er iets nieuws op de markt komt of als ondersteuning van een  reclame campagne, je dit gebied kunt aanpassen. Leveranciers doen daar graag aan mee met display materiaal, zet ze maar aan het werk!

 

   

 

De zelfstandige opticien zal meer lef moeten tonen  en niet blindelings achter de meute  aan rennen. Meerdere keren heb ik meegemaakt dat het personeel  beslist  over de keuze van het interieur. Het gaat hier niet om mooi of lelijk maar wat past bij uw doelgroep, welke doelgroep wilt u bereiken. Het gaat om uw klant, daar moet het interieur op afgestemd worden,  mensen zijn altijd op zoek naar iets nieuws en willen graag verrast worden.

 

De tijd dat de opticien  ’s ochtends even het stoepbord buiten zet en vervolgens achter in de winkel kan gaan zitten wachtten  tot er klanten binnen komen is voorbij, hij zal aan de bak moeten.

Of zoals een van de cursisten tijdens de workshop grapte “dat doe ik niet eens zelf, Ik vraag altijd aan mijn eerste klant het stoepbord buiten te zetten” .

 

Niet alle zelfstandige opticiens zullen het gaan redden, degene die afvallen zijn meestal optiekzaken die geen opvolger hebben of de omschakeling niet meer willen of kunnen maken. De opticien die meegaat met zijn tijd en daar werk van maakt, zoals de groep opticiens waarvoor ik de workshop mocht organiseren, gaan het zeker redden . Hopelijk heb ik hierin een bijdrage kunnen leveren.

 

 

“Its not the strongest of the species that survives,

nor the most intelligent that survives.

It is the one that is most adaptable to change”

 

Charles Darwin

Sinds enige maanden zijn we in Amersfoort een Ikea rijker, de Zweedse gigant heeft langs de A1 een blauwe doos geplaatst. Zo nu en dan loop ik daar nog wel eens doorheen , het valt me altijd weer op hoe zij vooral de kleine ruimten weten te invullen. Ikea heeft goed door dat wij in relatief kleine huizen wonen en spelen daar goed op in, een aspect waar ik me nog meer over verbaas zijn de prijzen. Voor het geld van een compleet meubel konden wij destijds nog niet het materiaal inkopen, laat staan het verwerken, spuiten en monteren.

 

In het verleden heb ik nog wel eens hun keukenkasten voor in een werkplaats gebruikt, of laatst een aantal hoge opbergkasten, nooit meer dan dat.

 

Op een regenachtige zondag dacht ik laat ik eens kijken hoever ik kom met een winkelinrichting bestaande uit onderdelen die ik zo kan oppikken bij allerlei woonwinkels zoals Ikea, Trendhopper, Loods 5 , internet enz. , hier en daar aangevuld met maatwerk meubels.

 

 

 

Voor de winkelruimte heb ik een afmeting van 7 bij 12m genomen dus 84m2 een gemiddelde winkel, voor het gemak heb ik de ruimte rechthoekig gehouden.

 

Achter in de winkel heb ik de toiletruimte en werkplaats gepland met daarnaast een oogmeetruimte van 3,5 m lengte.

 

De winkelruimte heb ik opgedeeld in gebieden, zo is de linker lange wand gebruikt voor merkbeleving en ingevuld met verwisselbare visuals op doek geprint gecombineerd met schappen.

 

De oogmeetruimte is bekleed met “barnwood” ( planken die in weer en wind op oude schuren grijs zijn geworden) met daarop het logo, hiervoor heb ik een fictieve naam “Brilcompany” gekozen, volgens mij wordt die nog niet gebruikt.

 

Het midden van de winkelruimte staat een meubel samengesteld door “factum” keukenkasten en “lack” schappen, het meubel is 6m lang en 1,3m breed en heeft maar liefst 60 st laden.

 

De rechter hoek heb ik ingevuld met een sappen/koffiebar, hier kunnen tevens “make up”demonstraties gegeven worden door een visagist. Naast de sappen/koffiebar heb ik een computertafel geplaatst , hiermee kunnen collecties op internet bekeken worden samen met de klant. Je kunt er met meerdere tegelijk op “swipen” en door kaartjes op het scherm te leggen in een handomdraai collecties op het scherm toveren. Zelfs afrekenen via het scherm behoord tot de mogelijkheden, privacy zou hierbij een probleem kunnen zijn.

 

In feite is de tafel niets meer dan een groot scherm met daarover een glasplaat voorzien van een omranding met daarin sensoren gekoppeld aan een computer met van de benodigde software.

 

De tafel is wel gevoelig voor lampen, er moet dus wel rekening gehouden worden met het verlichtingsplan.

 

 

De zonnebrillen heb ik gecombineerd met monturen van een eigen merk, dit zijn naamloze monturen die onder een eigen naam worden verkocht, het aantal zonnebrillen kan variëren die is vaak in het voorjaar groter is dan in de winter. Zonnebrillen worden beveiligd middels een RFID chip, hierover in een later blog meer. Tevens is deze ruimte gebruikt voor “palletverkoop” aanverwante artikelen die eenmalig ingekocht worden en voor dumpprijzen worden aangeboden. Tevens heb ik de ruimte gebruikt voor het demonstreren van een 3D printer, hiermee kunnen monturen worden geprint, een heel interessante ontwikkeling die veel bekijks zal trekken.

 

Doordat de winkel is opgedeeld in gebieden kan deze ook gemakkelijk per gebied worden aangepast, dus als u uitgekeken bent op de “merkenwand”kan deze gemakkelijk worden aangepast zonder de hele winkel overhoop te halen. Een bijkomend voordeel hierbij is dat u de bijv. Ikea onderdelen gewoon kan inleveren bij een kringloopwinkel, goed voor uw portemonnee en milieu.

 

 

Natuurlijk een op maat gemaakt interieur is altijd fraaier, minder naden , meer kleur- en materiaalkeuze, meer mogelijkheden qua vormgeving enz.

 

Echter het prijsverschil is enorm, zo’n” factumkast” met 5 laden kost bij Ikea  €169,– incl BTW een “lack” schap €9,99 incl BTW, daar komt een interieurbouwer zijn bed niet voor uit.

 

Zo ziet u maar weer er zijn meerdere  wegen die naar Rome leiden, ook voor een beperkt budget of iemand die zijn investering laag wil houden zodat hij sneller kan restylen of zijn budget  voor voor bijv. een computertafel  of 3D printer wil gebruiken.

 

De volgende regenachtige zondag, dat zal niet lang meer duren ben ik bang, zal ik op dezelfde manier  een ontwerp maken voor juwelierszaak.

Hoe gaat de winkel van de toekomst er uit zien?

 

De wereld om ons heen veranderd snel trends volgen elkaar snel op het ene moment is merk “x” in en het volgende moment merk “y”.

 

Om daarop in te spelen hebben dynamische winkelinterieurs de toekomst , winkels die met weinig middelen snel  kunnen inspelen op nieuwe trends.

 

Ik zie nog veel winkelinterieurs die compleet met visuals en decoraties zijn ingericht en geen of beperkte mogelijkheid hebben tot simpele aanpassingen, alles is  tot in de puntjes op elkaar afgestemd.

 

Elke tien jaar je interieur vernieuwen is niet meer van deze tijd, een winkelinterieur die de mogelijkheid bied snel en eenvoudig te restylen heeft de toekomst. Het is niet de bedoeling dat telkens het hele interieur op z’n kop gaat maar een aantal elementen van het interieur zouden gemakkelijk verwisselbaar moeten zijn zoals:  wandelementen, visuals, zonnebrilstandaards, etalagetafels enz.  Een bijkomend voordeel is dat het interieur niet in een keer aangepakt  hoeft te worden maar in fases kan worden gerestyled, waarbij in veel gevallen de winkel gewoon open kan blijven voor klanten.

 

Dynamiek zit hem ook in het gebruik van nieuwe technologische ontwikkelingen. De computer gestuurde tafels is zo’n ontwikkeling, in feite is het een groot touchscreen waarmee je snel door collecties kunt scrollen met meerdere mensen tegelijk.

 

 

De tafel bied ongekende mogelijkheden, zo herkend hij kaartjes of blokjes die op het scherm gelegd worden en verschijnt er een bepaalde collectie brillen die dan weer gemakkelijk zijn te verplaatsen of te draaien. Je kunt er zelfs alle kassa handelingen op verrichten zoals factuur opmaken en pinnen.

 

Merkbeleving is een veel gehoorde kreet, merken besteden veel geld aan marketing en richten zich op een specifieke doelgroep. Vaak zit er achter een merk een verhaal , dat verhaal zou door middel van displays verteld moeten worden niet alleen in de etalage maar ook in de winkel.

Tijdens zijn zoektocht voor een nieuw winkelinterieur voor een “gourmet shop” kwam de ontwerper van Architectkidd voorbij een “slump” in Bangkok waar veel timmerlieden van oude pallets allerlei kleine producten en prularia maakten. Hij was zo onder de indruk van deze mensen dat hij besloot een aantal van hen in te huren voor het maken van een winkelinterieur.

 

De “gourmet shop” bevindt zich in een van de betere buurten van Bangkok en het resultaat is een collectie van simpele stapelbare dozen genaamd “Klong Toey boxes” vernoemd naar de Klong Toey slum waar de arbeiders vandaan kwamen.

 

 

De 200 dozen dienen als bergvakken, display’s, zitbanken, verlichtingsarmaturen enz. Een mooi staaltje van hergebruik.

Is het in deze tijd verstandig je winkel volledig te verbouwen of is restylen een  betere optie?

 

Een aantal jaren geleden werd er in de optiekwereld   nog wel eens gekozen voor een luxe verbouwing waarbij gebruik gemaakt werd van allerlei exotische materialen  zoals tropische  houtsoorten, ingewikkelde glasconstructies , hoogglans spuitwerk enz.

 

De gedacht was dat een luxe uitstraling van de winkel  de klanten wel naar binnen zou komen. Vaak probeerde men collega’s die net verbouwd hadden te overtreffen.

 

Destijds in Canada heb ik dit ook meegemaakt, ik werkte toen als interior designer bij Woodward’s stores. Woodward’s was een begrip in het westen van Canada, we moesten concurreren met The Bay en Eaton’s. Er werd veel geld verdiend en de interieurs moesten steeds luxer, het kon niet op, geen gefineerd spaanplaat of mdf maar massief hout, displays die eruit zagen als ware kunstwerken enz.. Totdat door de oliecrisis de economie van de ene op de andere dag  in elkaar klapte, we konden niet meer terug en waren ten dode opgeschreven, zowel Woodward’s als Eaton’s.

 

Ik vraag me daarom af of het in deze tijd nog steeds de beste keuze is. Een te luxe uitstraling kan in deze tijden tegen je werken, het ligt momenteel erg gevoelig.

Een restyling kan daarom uitkomst bieden, relatief kleine investering die mits het goed gebeurd altijd wat oplevert . Natuurlijk, soms is het beter wel in een keer te verbouwen vanwege uitbreiding of verandering indeling van de winkel.

 

Desalniettemin ben ik van mening dat de uitstraling waarvoor je kiest gericht moet zijn op het ‘creëren van een eigen gezicht’ en niet op het uitstralen van luxe, eigenzinnigheid is hierbij het sleutelwoord.

 

Hierbij een aantal van mijn aanbevelingen:

 

Maak gebruik van kleur, een wand in een kleur sausen is goedkoop en heeft een hoge attentie waarde.

 

Vloerbedekking, kijk ook eens naar pvc er zijn op dit moment prachtige collecties beschikbaar voor redelijke prijzen.

 

Verlichting, cdm of LED, laat ons een berekening maken en kijk wat u kan besparen op electra.

 

Visuals geprint op doek, hiermee kunt u in een handomdraai uw winkel veranderen.

 

Displays, maak gebruik van wat uw leveranciers te bieden hebben aan showcards, gadgets enz. Pas op  voor het plaatsen van grote displays of vitrines van een bepaald merk in uw winkel dit zijn vaak storende elementen. Bovendien vind ik dat je altijd baas in eigen huis moet blijven, voordat je het weet staan andere merken ook op de stoep met een vitrine.

 

Etalage, denk commercieel. Onlangs zag ik een etalage van een opticien met daarin levens grote bruine kippen met op de vloer maïskorrels met hier en daar een brilmontuur er tussen, prachtig.

Als nietsvermoedende voorbijganger zou je denken dat er kippen verkocht worden, het accent zou op de brilmonturen moeten liggen. Maak gebruik van showcards en displays van brilmerken.

 

Maak gebruik van moderne media, touchscreen tables met app’s zoals ‘eyewear try-on’, ‘Silhouette imirror’ en ‘Design your eyewear’, leuke gadgets die zeker de jonge generatie brildragers zal aanspreken.

Hoe komt het toch dat er altijd  zulke grote verschillen in offertes zit bij interieurbouwers?

 

Een vraag die vaak gesteld wordt. Bij een van mijn laatste projecten, het inrichten van een restaurant en grand cafe voor de meerpaal in Dronten, moest ik van de opdrachtgever 5 offertes aanvragen bij interieurbouwers. Vanwege de omvang van het werk hebben we een aantal interieurbouwers geselecteerd die een dergelijk werk goed aan zouden kunnen, en ervaring hebben met het op maat produceren en monteren van meubels. Bij  5  daarvan hebben we een offerte aangevraagd.

 

Het ontwerp had ik, om tot een goed prijsvergelijk te komen, tot in detail uitgewerkt in de computer compleet met afmetingen en materialen.

 

Toen de offertes naast elkaar gelegd werden was het verschil tussen de hoogste en de laagste offerte maarliefst 38%, twee offertes staken er met kop en schouders bovenuit twee zaten redelijk dicht bij elkaar en 1 zat daar weer onder. De laagste hebben we uiteraard het werk dan ook gegund.

 

Omdat ik in het verleden veel werk heb moeten uitbesteden en later zelf 8 jaar een interieurbouwbedrijf heb gerund, heb aardig wat inzicht gekregen hoe de interieurbouwwereld in elkaar zit.

 

In veel gevallen wordt de hoogte van de offerte bepaald door orderportefeuille van de interieurbouwer, een interieurbouwer met een goed gevulde orderportefeuille is minder snel geneigd een scherpe offerte te maken dan een interieurbouwer die het werk hard nodig heeft.

 

De verschillen tussen interieurbouwers zijn groot, veel  kleine bedrijven bestaande uit 3 of 4 man waarbij een aangeleverde tekening direct de werkplaats ingaat voor productie. De wat grotere interieurbouwers werken met een werkvoorbereiding, dit is een afdeling waar het aangeleverde ontwerp helemaal wordt uitgewerkt tot in detail waarna er zaagstaten gemaakt worden voor de machinale. De man achter de zaagbank hoeft alleen maar een plaat op de zaag te leggen en op een knop te drukken de zaag doet de rest. Hetzelfde geldt voor onderdelen die met een cnc frais geproduceerd worden.

 

Overhead speelt dus ook een grote rol, veel interieurbouwers hebben een uitgebreide werkvoorbereiding of zelfs  een ontwerpafdeling , hierdoor zijn  ze minder afhankelijk van externe partijen. Ontwerp en productie kunnen dan goed op elkaar worden afgestemd en als opdrachtgever heb je met een partij te maken. Het nadeel is echter dat je geen prijzen kunt vergelijken en er geen onafhankelijke partij aanwezig is bij geschillen tijdens de oplevering van het interieur.

Ik ben van mening dat shoppen het beste is voor uw portemonnee, zeker in deze tijden waarbij interieurbouwers het moeilijk hebben en dus scherp offreren.

 

Voor wie echt voor een dubbeltje op de eerste rij wil zitten doe ik zaken met  een Poolse interieurbouwer , een bedrijf onder Nederlandse leiding waar op hoogtijdagen zo’n 100 man werkt. Deze interieurbouwer zit met zijn prijzen gemiddeld zo’n 30 á 40% onder de gemiddelde Nederlandse interieurbouwer, er moet echter wel met een wat langere levertijd rekening gehouden worden.

 

Belangrijk is wel dat er een goed uitgewerkt ontwerp aan ten grondslag ligt in detail uitgewerkt waarop duidelijk is aangegeven hoe  e.e.a.  geproduceerd moet worden en later natuurlijk ook gemonteerd. Zodat u, als de offertes binnen komen, geen appels met peren vergelijkt. Tevens is het belangrijk dat er tijdens de uitvoering een onafhankelijke partij aanwezig is, met “een slager die zijn eigen vlees keurt”  is het moeilijk onderhandelen.

We leven in roerige tijden. Plotseling zijn we terecht gekomen in een onzekere tijd waarbij het alle kanten op kan gaan, de luxe waar we ons in wentelen is ineens verdacht. Een grote SUV, rolex met diamanten of een tas van Louis Vuitton zijn van begerenswaardig tot verguisd verworden.

 

Onder het motto “buying a better you” werd shoppen een van onze grootste hobby’s, spullen geven ons immers een geluksgevoel. Hoe moet het nu verder? Gaan we tot inkeer komen met oog voor de ware en pure dingen des levens, minder oppervlakkig, minder hebzuchtig?

 

Optimisten voorspellen “betere tijden”, anderen voorspellen een omslag waarbij we niet meer spreken van bruto nationaal product maar van bruto nationaal geluk.

 

De Amerikaanse actrice Kim Cattrall die de sexverslaafde Samantha Jones speelt in “Sex and the City” vindt de serie niet meer van deze tijd. Volgens haar is het momentum van de schaamteloze luxe lifestyle voorbij. Andere criteria zijn belangrijk geworden, vooral jongeren zullen meer op aan milieu verwante aspecten letten.

 

Consumenten hechten steeds meer waarde aan sociale betrokkenheid, uit onderzoek blijkt dat “gunnen” een steeds grotere rol gaat spelen bij aankoop van een bril, jurkje of horloge. Grote winkelketens gaan daarom steeds verder in winstgevende “liefdadigheid”. Zo worden in de grote Amerikaanse steden “fashion night out” avonden georganiseerd waarbij een deel van de omzet wordt gedoneerd aan goede doelen.

 

Voor de kleine zelfstandige ondernemer is de “gunfactor” van levensbelang. Als geen ander weet hij wie zijn klanten zijn en wat er leeft in zijn omgeving en kan daar op inspelen. Amerikanen zeggen daarom ook “think global, act local”, met andere woorden: weten wat er in wereld te koop is maar lokaal handelen.

 

Als straks alle ellende weer achter de rug is zal de consument zeker de weg weer weten te vinden naar de winkel met de juiste uitstraling en waar hij kan rekenen op een persoonlijke behandeling en een eerlijk advies.